نقش انرژی در سیاست خاورمیانه ای چین نو

چکیده هدف این پژوهش بررسی نقش انرژی در سیاست خاورمیانه ای کشور چین است. سوال اصلی در آن چنین مطرح شده است که انرژی چگونه بر سیاست خاورمیانه ای چین تاثیر گذاشته است؟ در پاسخ به آن فرضیه پژوهش حاضر چنین طراحی شده که تامین انرژی و امنیت آن به محور سیاست خاورمیانه ای چین تبدیل شده است. به همین دلیل چین در رابطه با کشورهای تولیدکننده نفت و گاز خاورمیانه، سیاست خارجی خود را بر پایه تأمین انرژی و امنیت آن بنا نهاده است. این کشور از سال 1978، با تغییر کادر رهبری و درنتیجه تغییر اصول اساسی سیاست خارجی خود در مسیر توسعه اقتصادی قرار گرفت و به عنوان یک قدرت در حال ظهور مطرح شد. با ادامه رشد اقتصادی، مصرف انرژی چین نیز افزایش یافت. از میانه دهه1990، تولیدات داخلی نفت پاسخگوی نیازمندی های نفتی این کشور نبود و چین به منابع خارجی این ماده روی آورد. در این راستا خاورمیانه با توجه به ذخایر و تولید بی نظیر نفت، جایگاه ویژه ای نزد رهبران چین یافت و به همین دلیل سیاست هایی را برای ورود به منطقه و ارتباط گسترده با کشورهای آن، به ویژه کشورهای حوزه خلیج فارس تدوین نمودند. برای تبیین این موضوع و روشن شدن سیاست خاورمیانه ای چین از مفهوم"خیزش مسالمت آمیز" برای طراحی چارچوب مفهومی استفاده شده است. بنابراین این تحقیق به بررسی الگوی توسعه چین، نقش خاورمیانه در تأمین انرژی آن و تبیین نقش انرژی در سیاست خاورمیانه ای این کشور می پردازد